تحلیلی بر تنگناهای توسعه روستایی با تأکید بر مشارکت "نمونه بخش پشت آب سیستان"

درچند دهه اخیردرراستای مطرح شدن مفهوم سرمایه اجتماعی،شیوه های برنامه ریزی نیز بارویکرد به مشارکت مردمی و توسعه پایدار با تاکید برشاخص هایی همچون سنجش سرمایه اجتماعی، پایداری،انعطاف پذیری و مشارکتی بودن شکل گرفت.یکی ازمهمترین دیدگاه های توسعه که درقالب مفاهیم مطرح شده شکل گرفته است«توسعه همه جانبه روستایی» می باشد. با توجه به مباحث مطرح شده، این رساله با انتخاب بخش محروم پشت آب به عنوان مطالعه موردی به بررسی روابط بین مشارکت(سرمایه اجتماعی) وتوسعه روستایی می پردازد. در این راستا با سنجش سطح مشارکت اجتماعی درنواحی روستایی، برخی عوامل تاثیر گذار توسعه روستایی نیز در منطقه مورد سنجش قرار گرفته است.نتایج به دست آمده بیانگراینست که میزان سرمایه اجتماعی و مشارکت در ناحیه مورد مطالعه در حد کم و متوسطی می باشد. علاوه بر آن بالاترین میزان واریانس نیز دربین ابعاد سه گانه سرمایه اجتماعی، مربوط به بعد شبکه است. در یک جمع بندی می توان گفت که بالطبع بین سرمایه اجتماعی و توسعه روستایی رابطه معنا داری وجود دارد و در این خصوص هر یک از این پارامترها می تواند نقش تاثیر گذاری داشته باشد.لذامیزان سرمایه اجتماعی متوسط درصورت تقویت، می تواند نقش تاثیرگذاری را در توسعه همه جانبه روستایی منطقه پشت آب داشته باشد.